PANDEMIA - PORADNIK DUCHOWY

PANDEMIA – PORADNIK DUCHOWY

(głównie wybór wskazań z dotychczasowych ogłoszeń)

1. Nie zmarnujmy tego czasu! Ważnym jest uświadomić sobie, że czas ten można zmarnować.. A szkoda. To czas doświadczenia, a w takim czasie Bóg jest szczególnie blisko swoich dzieci! I jest szczególnie hojny! Nie narzekajmy na ograniczenia wspólnot fizycznych, ale twórzmy wspólnoty duchowe. To jest ten czas! Nie wstydźmy się wspólnie modlić, uczestniczyć w transmisjach różnych nabożeństw itp. Dziękujmy, przepraszajmy, prośmy… Znajdźmy czas na program religijny, na książkę katolicką, zwłaszcza na lekturę Pisma Świętego. I pytajmy siebie: do czego wzywa mnie ta trudna sytuacja?

2. Uczmy się tworzyć Domowe Kościoły. To może być bardzo trudne. Niektórzy w rzeczywistości nie mają w domu z kim się pomodlić, inni wstydzą się, ba, są nawet i tacy, którzy z powodu swej religijności są prześladowani… A do kościoła, tam, gdzie się czują rozumiani, wstęp ograniczony… Niektórzy sami maj a problem z modlitwą. Najważniejsze by chcieli i próbowali, a Pan poprowadzi! Tak, to czas prawdy i różnorakiego doświadczenia… Jak więc tworzyć Kościół Domowy, wspólnotę wiary, jak brak nawet wspólnoty ludzkiej… Dla niektórych tworzenie Kościoła Domowego będzie oznaczać na razie budowanie jedynie ludzkich relacji… Bóg jednak podpowie, trzeba Go tylko przymusić… Poznacie prawdę, a prawda was wyzwoli. Pamiętajmy, kryzys to nie przekleństwo, to szansa, trzeba ją tylko podjąć i dobrze przeżyć.

3. Ograniczenie kultu publicznego nie może być ograniczeniem naszej modlitwy!!! Dyspensa od obowiązku niedzielnego uczestnictwa we Mszy św. w kościele, nie powinna skutkować brakiem praktyk religijnych, a jedynie ich odmiennym wypełnieniem. Niedziela ma być niedzielą. Dołóżmy starań, aby nie tylko „oglądać” Mszę św. czy inne nabożeństwa, ale w nich rzeczywiście uczestniczyć, odkładając telefony, napoje, komentarze itp. Uczestniczmy w nich tak, jakbyśmy byli w świątyni (godziny transmisji poniżej, cz. II; więcej informacji na stronie Diecezji Bydgoskiej i Konferencji Episkopatu Polski).

4. Wybrane transmisje:
   1. Mszy Świętych
      1. w niedzielę:
         1. godz. 7.00 w TVP 1
         2. godz. 9.00 Polskie Radio Pr. 1 i Radio Maryja
         3. godz. 9.30 Telewizja Trwam
         4. godz. 10.00 Radio Nakło
         5. godz. 11.00 TVP 1
         6. godz. 13.00 TV Polonia
         7. godz. 19.00 Radio Pr. 1

1. 1. 2. w dni powszednie:
         1. godz. 7.00 Radio Maryja
         2. godz. 13.30 TV Trwam
         3. godz. 20.00 TVP 3

5. Odkryjmy wspólnotę duchową. Czas ten jest swoistym sprawdzianem naszej wiary i życia modlitwą! Wielu bardzo brakuje codziennego uczestnictwa w liturgii parafialnej i przyjmowania Eucharystii. Jako ludzie jesteśmy bardzo zmysłowi i stąd brak miejsca, przedziału czasowego, tego, co można usłyszeć, dotknąć, zasmakować itp. rodzi wrażenie, jakby to nie istniało. Zapominamy, że u Boga nie ma ani czasu, ani przestrzeni, że On potrafi do nas docierać w sposób dla nas niewyobrażalny i niepojmowalny. W zwyczajnych warunkach jesteśmy wprawdzie zobowiązani do funkcjonowania jak ludzie, istoty czaso-przestrzenne, respektując np. fizyczną obecność na Mszy Świętej niedzielnej czy fizyczne przyjmowanie Eucharystii. Ten czas jest jednak nadzwyczajny i Bóg z pewnością udziela się nadzwyczajnie. Dlatego Kościół dając dyspensy, przypomina np. o duchowej Komunii Świętej czy praktyce żalu doskonałego. Uświadommy sobie, że wspólnota fizyczna przeminie, zostanie wspólnota duchowa. I zapytajmy siebie, czy kiedykolwiek się nad tym zastanawialiśmy, czy w to wierzymy? 

6. Twórzmy wspólnotę duchową zwłaszcza o:
   1. godz. 12:00 – Anioł Pański, a następnie Litania loretańska i Salve Regina, wzywając wstawiennictwa Maryi dla uwolnienia od pandemii,
   2.  godz. 15:00-16:00 (Godzina Miłosierdzia) – Koronka do Miłosierdzia Bożego,
   3. godz. 20.30 – różaniec w łączności z kapłanami modlącymi się samotnie w swoich kościołach,
   4. godz. 21.00 – Apel Jasnogórski w łączności z kaplicą Cudownego Obrazu (Telewizja Trwam).

Włączenie się, w zależności od możliwości, choć w niektóre praktyki, pomoże nam z wiarą przeżywać ten trudny czas, przeżywać go jako czas rekolekcji, jako czas, w którym Pan Bóg do nas mówi.

7. Różaniec 24. 24 godzinne czuwanie różańcowe to propozycja na czas walki z koronawirusem.  Cała doba podzielona jest na 48 części. Osoby chętne podjąć taką ofiarę, zachęcamy, aby zarezerwowały sobie taki 2. tygodniowy półgodzinny dyżur (do 4 kwietnia br.), albo wysyłając na nr 663 485 605 swoje imiona i propozycję godziny, np. Różaniec 24, Katarzyna i Witold, 6.00-6.30; albo kontaktując się z p. Anną Maćkowską. Mogą to być także osoby spoza parafii. Listę publikujemy w zakładce "Aktualności" na stronie naszej parafii.

8. Przyzywajmy wstawiennictwa Świętych. Przy tej okazji warto wspomnieć także tajemnicę świętych obcowania. Są święci, którzy szczególnie opiekują się ludźmi w czasach zarazy – św. Roch, św. Rozalia, św. Sebastian, także św. Korona. W naszym kościele został wyeksponowany św. Roch, który do tej pory „stał w kącie”. Zapaliliśmy przed nim świecę, która będzie płonąć do czasu ustania pandemii. Mamy także św. Wawrzyńca i naszych patronów od chrztu i bierzmowania. Wykorzystujmy ich! Nękajmy ich modlitwami! Z tego też względu ponowiliśmy zawierzenie parafii NSPJ i NSM.

9. Módlmy się we wskazanych intencjach. Episkopat, także nasz Biskup, wzywają nas do modlitwy o ochronę przed chorobami, o pokój serc, o łaskę głębokiego nawrócenia dla każdego z nas, za zmarłych na skutek koronawirusa, o zdrowie dla chorych, o zdrowie, siły i mądrość dla lekarzy i personelu medycznego oraz wszystkich służb sanitarnych.

10. Adorujmy Najświętszy Sakrament. Istnieje możliwość indywidualnego nawiedzenia Najświętszego Sakramentu, ponieważ kruchta otwarta jest w czasie dnia. Adorować Pana można także w domu, duchowo udając się do kościoła przed tabernakulum. Spróbujmy. Adoracja czwartkowa, jak zwykle, w godz. 15.00-17.30.

11. Uczmy się i formujmy. Zwróćmy uwagę, w tym czasie ujawnia się, jak wiele nie wiemy, nie rozumiemy, nie potrafimy… Z tego powodu nie należy się smucić, tylko podjąć drogę edukacji i formacji. Znacie lectio divina (czytanie Pisma Świętego)? Potraficie medytować Słowo Boże? Umiecie modlić się ciałem? Niech ograniczenia nas nie denerwują, ale motywują do rozwoju duchowego!
12. Nie ulegajmy skrajnościom. Czas pandemii jest naturalnie związany z doświadczeniem lęku, co potęguje różnego rodzaju ekstremizmy i pesymizmy. Trzymajmy się oficjalnych wypowiedzi Kościoła, który ogłasza, co jest dozwolone, co nie; który rozeznaje autentyczność oraz prawowierność wypowiedzi i zjawisk; który – pamiętajmy o tym – wciąż wzywa nas do uznania grzechów, ich wyznania i życia w pokoju płynącego z pojednania z Bogiem.

13. Pamiętajmy o praktyce żalu doskonałego. Episkopat przypomina o praktyce żalu doskonałego, który może okazać się deską ratunku dla osób, które nie mogą skorzystać ze spowiedzi, a są np. w niebezpieczeństwie śmierci.

Kodeks Prawa Kanonicznego (kan. 960) wyraźnie wskazuje, że w razie niemożliwości fizycznej obecności penitenta stosuje się inne drogi pojednania, a nie spowiedź. Kodeks Prawa Kanonicznego w kan. 916 wskazuje, że zawsze ilekroć istnieje poważna racja i nie ma sposobności wyspowiadania się, wtedy dla usposobienia duszy do stanu łaski wierny „jest obowiązany wzbudzić akt żalu doskonałego, który zawiera w sobie zamiar wyspowiadania się jak najszybciej”. Katechizm Kościoła Katolickiego w nr 1452 objaśnia, że „żal, który wypływa z miłości do Boga miłowanego nade wszystko, jest nazywany żalem doskonałym lub żalem z miłości (contritio). Taki żal odpuszcza grzechy powszednie. Przynosi on także przebaczenie grzechów śmiertelnych, jeśli zawiera mocne postanowienie przystąpienia do spowiedzi sakramentalnej, gdy tylko będzie to możliwe”. Zawsze należy pamiętać, że uzyskane w ten sposób odpuszczenie grzechów jest związane z obowiązkiem ich wyznania podczas najbliższej możliwej okazji do spowiedzi, pod karą wpadnięcia na nowo w grzech śmiertelny.

Poczytajmy o tym więcej w katolickich publikacjach.